Özet
Amaç: Bu çalışmada, izole supraventriküler ekstrasistolleri (SVE) olan hastalarda tanı, tedavi ve takip deneyimimiz paylaşıldı.
Gereç ve Yöntemler: Kasım 2011-Kasım 2020 tarihleri arasında hastanemiz çocuk aritmi polikliniğinde düzenli takip edilen, ekokardiyografisinde önemli bir anormallik saptanmayan, SVE dışında ek aritmi substratı bulunmayan izole SVE tanılı 1 ay-18 yaş arası 101 hasta çalışmaya dahil edildi.
Bulgular: Çalışmadaki 101 hastanın (60’ı erkek; %59,40) yaş ortalaması 10,52±4,51 yıl, ağırlıklarının ortalaması 38,42±18,82 kg idi. İlk tanı anında holterlerinde SVE ortalaması 7676±9032 adet ve SVE sıklığı ortalama %7,06±6,69 idi. Hastaların 66’sı (%65,34) asemptomatikti. Aberasyonlu SVE 30 (%29,70) hastada, iletilmeyen SVE ise 7 (%6,93) hastada saptandı. Efor testi yapılan 24 hastanın 14’ünde ya hiç SVE görülmedi ya da SVE’ler eforla tamamen kayboldu. Medikal antiaritmik tedavi sadece SVE sıklığı fazla olan dokuz semptomatik hastaya başlandı. Ortalama 28,84 aylık takip süresi (5-88 ay) sonunda 22 (%21,78) hastada SVE’ler tamamen kaybolurken, 50 (%49,50) hastada SVE sıklığı azaldı, 15 (%14,85) hastada SVE sıklığı değişmedi ve sadece 14 (%13,86) hastada ise SVE sıklığı arttı. İzlemde SVE’leri tamamen kaybolan veya önemli oranda azalan toplam 44 (%43,56) hasta takipten çıkarıldı.
Tartışma: Bu çalışmada, izole SVE’li pediyatrik hastaların çoğunlukla asemptomatik seyrettiği ve sıklıkla tesadüfen tanı aldığı saptandı. Bu hastaların çoğunda, izlemde SVE’lerin tamamen ya da tama yakın kaybolduğu ve herhangi bir tedavi gerektirmediği tespit edildi. SVE sıklığı çok olan, semptomatik az sayıdaki hastada ise antiaritmik tedavi herhangi bir yan etki görülmeden kullanıldı.
Abstract
Objective: In this study, we aimed to review our experience about diagnosis, treatment, and follow-up of isolated premature atrial contractions (PACs) in pediatric patients.
Material and Methods: A retrospective review was conducted through our electronic database used in our pediatric arrhythmia center. Between November 2011 and November 2020, 101 patients >1 month and <18 years of age, having no significant heart defect/cardiac tumors, and with isolated PACs were enrolled in the study. Patients with inadequate follow-up/missing data were excluded from the study.
Results: The mean age of the total 101 patients (60 males; 59.40%) was 10.52±4.51 years, and the mean weight was 38.42±18.82 kg. Mean PAC number on the first Holter by admission was 7676±9032 and mean PAC frequency was 7.06±6.69%. Sixty-six patients were asymptomatic (65.34%). PAC with aberrations was seen in 30 patients (29.70%), and non-conducted PAC was seen in seven patients (6.93%). In 24 patients, trademill exercise test was performed, and in 14 of them, no PAC was diagnosed at all or PACs fully disappeared during exercise. Medical antiarrhythmic therapy was initiated in only nine patients with frequent PACs, who were symptomatic. During a mean 28.84 months of follow-up (5–88 months), PACs disappeared totally in 22 patients (21.78%), PAC frequency has decreased in 50 patients (49.50%), PAC frequency did not changed in 15 patients (14.85%), and PAC frequency increased in only 14 patients (13.86%). Forty-four patients (43.56%) were excluded from follow-up, by whom PACs were fully or near fully disappeared at the end.
Conclusion: In this study, we found that isolated PACs in pediatric patients are mostly asymptomatic, and detected incidentally. Most of them fully or near totally disappeared in follow-up and do not require any treatment. In a few patients with frequent PACs, being symptomatic, antiarrhythmic treatment can be used without any serious side-effects.